خیلی از رفتارهای ساده هست که سالهاست برامون عادت شده و برای اولین بار توی یک محیط اینترنشنال تازه می فهمیم که اکثر جاهای دنیا اینجوری نیست. مثلا همین دست دادن ساده رو در نظر بگیرین.
ما ایرانی ها خیلی زیاد دست میدیم. موقع سلام و خداحافظی که استاندارده. حتی اگه یک نفر رو ۲ ۳ بار هم تو روز جاهای مختلف ببینیم باز هم دست میدیم. معمولا توی فرهنگهای دیگه دست دادن خیلی به ندرت صورت می گیره اونم برای مواقع رسمی یا دیدن یک دوست بعد از مدت ها یا یک معرفی... تنها افراد غیر ایرانی که با من هر دفعه دست میدن (و حتی موقع خداحافظی) اینجا اسپانیایی زبانهای امریکای لاتین هستند که خوب انصافا مایه هم میذارن محکم دست میدن نه شل و ول مدل ایرانی.
نکته بعدی اینه که دخترها معمولا فقط تو موارد رسمی یا اولین معارفه دست میدن. تنها دخترایی که برای سلام احوالپرسی دست میدن ایرانیها هستن. حالا من به خوب و بد قضیه کار ندارم ولی یه اکبر داریم اینجا اینجا هنوز نگرفته که این دست دادن مدل ایرانی همه جا مرسوم نیست. تقریبا به سبک تو ایران موقع هر سلام خداحافظی به زور به همه دست میده. یعنی حتی پیش اومده که توی کافه همه دور میز نشسته باشن، وقتی که میرسه دور میز میچرخه و با همه دختر و پسرها دست میده (موقع خداحافظی هم همینطور). خلاصه خیلی صحنه به قول معروف awkward ای (کلمه معادل فارسی براش نیافتم) به وجود میاد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر