چرا سوییچ به ویندوز 7 برای کاربران لینوکس ایده خوبی است

امروز چهارمین روز مهاجرت از اوبونتو به ویندوز 7 است و باید صادقانه بگویم که ویندوز جدید مایکروسافت را دوست دارم. من معمولا ایده ها و محصولات جدید (در دنیای نرم افزار) را امتحان می کنم. این کار یکی از بهترین ابزارها برای جلوگیری از طرفداری بی دلیل از یک محصول است. مسلما هیچ چیز کامل نیست ولی تغییر محیط اثرات مطلوبی دارد. عمل به جمله های زیر یکی از اهداف من در زندگی است:

People who have been deprogrammed more than once seem to be the most
rational. A single ideology conversion can change one fanaticism for another.
After a second conversion, people tend to get a sense that many whole
collections of ideas – contradicting each other – can seem equally true. This
makes people suspicious of such collections of ideas, and thus more resistant to
the effects of parasitic idea-organisms.
One way to help free your mind is to deliberately adopt a new Ideology,
then deliberately trade it for another.

البته این موضوع در اکثر موارد زندگی و به خصوص حرفه مهندسی نرم افزار بسیار مهم است. کسی که فقط یک زبان برنامه نویسی بداند معمولا آدم متعصب و جانبداری از کار در خواهد آمد ولی کسانی که چندین زبان می دانند می توانند الگوها را بهتر ببینند و با ذهن بازتری به مسایل نگاه کنند.

تغییر محیط تنها دلیل من برای استفاده از ویندوز 7 نیست. علاوه بر اینکه در ویندوز می توانم با iTunes آیپادم را sync کنم و با Adobe Acrobat Pro فایل های PDF را Annotate کنم (دو مشکل اساسی من در اوبونتو) ویندوز جدید سیستم عامل فوق العاده ای است. در زیر لیست ویژگی های مورد علاقه من در ویندوز 7 آورده شده است:

• سرعت و مصرف حافظه قابل قبول. ویندوز 7 روی لپ تاپ من که 2 سال از عمرش می گذرد نسبت به ویستا بسیار سریعتر بالا می آید و تقریبا نصف آن حافظه می گیرد. هر چند سرعت بالا آمدن Karmic Koala بهتر از 7 است اما Come on! سرعت 7 در مقابل امکاناتی که در نصب برنامه های مختلف به شما می دهد قابل قبول است. من ترجیح می دهم به جای 30 یک دقیقه صبر کنم اما برنامه های مورد نیازم را داشته باشم. علاوه بر این Hibernate هم اینجا کار می کند. (کارت گرافیک من Nvidia است و این ویژگی در لینوکس کار نمی کرد)
  
• Taskbar جدید که ترکیبی از مدل قدیمی و dock در OS X است.
  
• مدیریت شبکه ها در Notification Area که ساده تر شده است.
• تنظیم ها و اخطارهای امنیتی ویستا یک فاجعه بود که خوب در 7 خبری از آنها نیست.
• تم های جدید که wallpaper را اتوماتیک عوض می کنند. واقعا از ظاهر قهوه ای و کهنه گنوم خسته شده بودم ظاهر براق و ترکیب رنگ های 7 برایم جذاب است.

فعلا که همه چیز به خوبی کار می کند. سایر ابزارها هم که تفاوتی نکرده اند. بجای Rythmbox از iTunes استفاده می کنم. فایرفاکس، کروم و Eclipse هم که همان ابزازهای آشنای قدیمی هستند. در ضمن می توانم بازی هم بکنم (Silent Hill Home Coming)

به همه لینوکسی ها توصیه می کنم که:

Give yourself (and your open source ideology) a break and start using Windows 7! Maybe something good comes out of it! ;)